معنی کامیان بالا - جستجوی لغت در جدول جو

کامیان بالا

لغت نامه دهخدا

کسی که قدش نه کوتاه باشد نه بلند، میان قد

(نِ)

دهی از دهستان مال اسد بخش چقلوندی شهرستان خرم آباد واقع در 6هزارگزی جنوب خاوری چقلوندی و6هزارگزی راه اتومبیل رو خرم آباد به چقلوندی. جلگه و سردسیر و مالاریائی و دارای 210 تن سکنه است. آب ازچشمه و قنات دارد. محصول آن غلات و تریاک و لبنیات وشغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی فرش بافی است راه مالرو دارد. ساکنین از طایفۀ مال اسد بوده زمستان قشلاق میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

کالیاب بالا

(کالْ)

دهی است از دهستان سماق، بخش چگنی شهرستان خرم آباد که در 21هزارگزی باختر سراب دوره و 3 هزارگزی جنوبی اتومبیل رو خرم آباد به کوهدشت واقع است. تپه ای و ماهور و معتدل است و 180 تن سکنه دارد. آبش از چشمه تأمین میشود. محصولات آن غلات و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان سیاه چادر بافی است. راه اتومبیل رو ومعادن گچ و نمک دارد. سکنۀ آن از طایفۀ شاه کرمی و چادرنشین هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

مایان بالا

(نِ)

دهی از دهستان اردمه است که دربخش طرقبۀ شهرستان مشهد واقع است و 1130 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

کیان بالا

دهی از دهستان سگونداست که در بخش زاغۀ شهرستان خرم آباد واقع است و 400 تن سکنه دارد که از طایفۀ سگوند هستند و زمستانهابه قشلاق می روند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

میان بالا

(یامْ)

مرد متوسطقامت. (آنندراج). نه بلند و نه کوتاه. (ناظم الاطباء). میانه بالا. میانه قد. آنکه قدش نه بلند باشد نه کوتاه. متوسطقامت. (از یادداشت مؤلف). نه بلند و نه کوتاه. (ناظم الاطباء). ربعه. که قدی متوسط نه بلند و نه کوتاه دارد. که قامتی باندام دارد نه درازی دراز و نه کوتاهی کوتاه. (از یادداشت مؤلف). و رجوع به میانه بالا شود

لغت نامه دهخدا

میان بالا

کسی که قدش نه کوتاه باشد نه بلند میان قد متوسط القامه

فرهنگ لغت هوشیار

معنی کامیان بالا - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما